Studio Sesam, uitgeverij van inclusieve prentenboeken, presenteerde tijdens de jeugdboekenmaand wel zeven nieuwe prentenboeken. Allemaal gecreëerd door zeven talentvolle schrijvers en illustratoren, die het creatietraject van Studio Sesam volgden. We spraken met Khadija Timouzar over het traject, haar vorige publicaties en natuurlijk ook 'Overal cadeautjes'.
Hoeveel minuten heb je besteed aan dit verhaal?
We kunnen niet in termen van minuten spreken aangezien het boek een co operatieve werking was met een heel team. Ik heb het verhaal geschreven terwijl ik afstemde met Sanne, de illustratrice. Sanne en ik vinden het belangrijk dat het verhaal en illustraties goed zitten. Hiermee bedoel ik dat het goed zit in hetgeen we willen brengen naar de wereld. Onze visie is om stereotiep doorbrekend te werken. Een kinderboek die de samenleving afspiegelt zoals die is. Het is van groot belang dat kinderen zichzelf terugzien in boeken. In de Sesam kinderboekjes zorgen we ervoor dat het verhaal realistisch en herkenbaar is. Wanneer kinderen daarin niet of nauwelijks worden vertegenwoordigd, kan dat leiden tot gevoelens van uitsluiting en versterking van het idee dat ze 'anders', 'niet normaal' en 'minderwaardig' zijn. Dat is niet bevorderlijk voor de sociaal-emotionele ontwikkeling. Als zij zich wel kunnen identificeren, kan dat bijdragen aan het ontwikkelen van een positief zelfbeeld en eigenwaarde. Daar wil ik met volle teugen aan meehelpen. Een meer diverse representatie van de samenleving is niet alleen goed voor de ontwikkeling van de kinderen die nagenoeg onzichtbaar zijn in kinderboeken, maar voor alle kinderen.
Intussen schreef jij al een parels voor Studio Sesam. Hoe verliep het schrijfproces met het derde boek? Tussen Sanne en ik is er een goede klik, zowel op creatief als op persoonlijk en sociaal vlak. Ze is een spontane vrouw. Haar toch wel ondeugende illustratiestijl spreekt me enorm aan. Nadat ik de krijtlijnen van het verhaal heb geschreven, is Sanne onmiddellijk van start gegaan met de illustraties. We denken voortdurend samen na en gaven elkaar suggesties en ideeën. We zijn drukbezette dames en we wonen niet echt dicht bij elkaar. Ondanks de afstand, waren we goed op elkaar afgestemd.
Waarom zou jij het kinderboekentraject van Studio Sesam aanraden?
Studio Sesam wilt diversiteit zichtbaar maken en bruggen bouwen tussen verschillende gemeenschappen. Hier wilt elk auteur aan deelnemen, hopelijk.
Je staat intussen wel bekend als een kinderboekenauteur. Hoe reageren kinderen in jouw omgeving daarop?
De meeste kinderen reageren met veel enthousiasme. Als hoofddoekdragende auteur bied ik tegelijk ook toekomstperspectief aan al de hoofddoekdragende meisjes en vrouwen. Ik wil de boodschap geven dat er toch wel enkele deuren openblijven voor àlle benadeelde personen.
Zie jij jezelf als rolmodel voor kinderen of aspirant-schrijvers binnen de Vlaams-Marokkaanse gemeenschap? Vanaf het moment dat je iets kan betekenen voor de samenleving, kan je de functie van een rolmodel aannemen. Een rolmodel zijn, is voor iedereen anders. We brengen superdiverse boeken uit die je weinig tegenkomt in de kinderboekenwereld. Boeken die herkenbaar zijn voor elk kind én die dan ook is geschreven door iemand die ze kennen. Ik krijg veel positieve reacties in mijn omgeving. De lokale bibliotheken en scholen nodigen me vaak uit om voor te lezen. Ik zie mezelf niet als rolmodel, maar ik vind het wel belangrijk dat de boekenwereld of de voorleesgroepen een weerspiegeling zijn van de samenleving.
Feest voor Ilyas is een bestseller en de oplettende lezer zal verheugd zijn om Ilyas en tante Naima weer te zien. Werd bij het schrijven van dit verhaal of misschien vooraf, gevraagd als we Ilyas terug zouden zien? En is buurvrouw Jana toevallig de mama van Sofie?
Het werd niet uitdrukkelijk gevraagd, maar Ilyas is ondertussen een geliefde personage, vandaar dat we besloten hebben om hem terug tot leven te brengen in het derde kinderboek. Neen, Jana is niet de mama van Sofie. We proberen mee te geven dat vriendschap tussen buren mogelijk is doorheen alle culturen.
Er werd eens opgemerkt dat er in 2022 nog altijd te weinig kinderboeken zijn die bijdragen tot positieve beeldvorming bij kinderen en voornamelijk kinderen met migratieroots. Deel je dezelfde mening? En wat zou er nog moeten veranderen zodat kinderliteratuur écht inclusief is?
Jazeker zijn deze kinderboeken nog veel te weinig representatief tegenover de ‘witte boeken’. Er kan nog zoveel veranderen. Om maar enkele te noemen: Meer auteurs met een niet-Belgische oorsprong, een open geest in de blik van de kinderwereld, meer toegankelijkheid bij de uitgevers enz.
Welke boodschap wilde je meegeven met het verhaal?
Ik wil vooral meegeven dat er weinig verschillen zijn binnen gezinnen, feesten en rituelen. De boodschap geven om vooral te kijken naar gelijkenissen en niet naar verschillen. Het zijn de gelijkenissen die ervoor zorgen om in verbinding te blijven.
Hoe denk je dat boek bijdraagt tot representatie en positieve beeldvorming?
Een verhaal komt meer tot leven door de associaties die de kinderen kunnen maken. En als je daarin slaagt, dan heeft het zeker een impact op de representatie en positieve beeldvorming.
Bestel 'Overal cadeautjes' hier>>
