‘Ik voed mijn kinderen op om geen kleur te zien’. Dit wel eens gehoord of zelf gezegd? Vaak wordt deze uitspraak gedaan om duidelijk te maken, dat een persoon geen vooroordelen heeft. Iedereen als gelijke ziet. Maar tenzij je werkelijk kleurenblind bent, ziet iedereen kleur. Ook kinderen. De uitspraak is niet alleen discriminerend naar mensen met een beperking, die werkelijk kleurenblind zijn, maar ook een gemakkelijke manier om gesprekken over raciale verschillen uit de weg te gaan. Zeker wanneer deze gesprekken met kinderen gevoerd moeten worden.
Als we zeggen dat we kleurenblind zijn of dat iedereen hetzelfde is, zeggen we daarmee dat we mensen niet zien zoals ze werkelijk zijn.
Als je kleurenblind bent, als je doet alsof dat niet bestaat, doe je alsof een heel deel van mij niet bestaat.
Zwart zijn is een deel van wie ik ben. Als je kleurenblind bent, als je doet alsof dat niet bestaat, doe je alsof een heel deel van mij niet bestaat. Kinderen herkennen verschillende huidskleuren vanaf 6 maanden en tegen de tijd dat ze 3 of 4 jaar oud zijn herkennen en spelen ze in op de raciale verschillen.
Wanneer je gesprekken over huidskleur uit de weg gaat, geef je kinderen onbewust mee dat je ongemakkelijk wordt van raciale verschillen.
Wanneer je gesprekken over huidskleur uit de weg gaat, geef je kinderen onbewust mee dat je ongemakkelijk wordt van raciale verschillen. Het kiezen als je wel of niet met je kinderen over dit onderwerp begint, is op zich al een toonbeeld van wit privilege. Ouders van kleur hebben de luxe niet om gesprekken over huidskleur en racisme te vermijden, omdat wij en onze kinderen daar dagelijks mee geconfronteerd worden.
Dus laat kinderen kennismaken met andere culturen en help ze de wereld door het perspectief van iemand anders zien. Door speelgoed of boeken met mensen die niet op hun lijken. Maar ook door meerdere gesprekken te voeren over huidskleur, privilege, vooroordelen en de instituten die racisme in stand houden. Het zal hen helpen om empathie te ontwikkelen en een gezonder beeld te krijgen van hun plaats in de wereld.
Er zijn zoveel soorten mensen in de wereld, en het is aan ons om onze kinderen te laten weten hoe cool het is dat we allemaal anders zijn.
Alle kinderen zouden de kans moeten krijgen om veel soorten diversiteit te zien: ethnisch, cultureel, seksuele geaardheid, lichaamstype, religieuze overtuigingen... Er zijn zoveel soorten mensen in de wereld, en het is aan ons om onze kinderen te laten weten hoe cool het is dat we allemaal anders zijn. Het helpt hen om empathische wereldburgers te worden.
