Het is al even geweest, maar hier zijn we weer met een nieuw auteurinterview. Vandaag hebben we niemand minder dan Jessica Singh, auteur van het kinderboek 'Ik kom van Dichtbij, maar ook van Verweg'.
Hoeveel minuten heb je besteed aan het schrijven van het boek?
Ik heb het boek als afstudeeropdracht gemaakt en heb er veel tijd in zitten. Ik begon met een uitgebreid onderzoek naar het onderwerp, maar ook naar de doelgroep dus kinderen van 4 tot en met 6 jaar. Je moet natuurlijk wel goed weten wat deze kinderen en hun ouders graag in een boek zien, voordat je een kinderboek kunt maken. De specifieke minuten durf ik niet te zeggen, maar het is zeker een traject van een half jaar tot een jaar geweest.
Waarom was het belangrijk voor jou om dit verhaal uit te brengen?
Nadat het idee over het onderwerp: opgroeien in gemengde culturen in mij op kwam ben ik eerst onderzoek gaan doen. Tot mijn verbazing is er nog geen enkel kinderboek in Nederland over dit onderwerp geschreven. Iedereen die ik vertelde over het idee was super enthousiast en ik merkte dat ze als kind allemaal tegen dezelfde dingen aanliepen als ik. Mijn vader komt uit India en mijn moeder komt uit Nederland. Ik heb ontzettend genoten van beide culturen in mijn opvoeding, maar toch was het soms ook verwarrend. Ik voelde me soms buitengesloten, bijvoorbeeld op bezoek bij mijn Indiase familie die allemaal Indiaas spraken en ik deed dat niet. Op school, in de klas, maakte kinderen vaak "Indianen" geluiden omdat ze dachten dat "Indianen" en Indiërs hetzelfde waren.
Aanvulling: De term Indianen kan je het best vervangen door de stam van het betreffende inheemse volk zelf te benoemen.
Ik krijg ook nog steeds de vraag: ‘Voel je je meer Indiaas of voel je je meer Nederlands?’. Dit is echt een vraag waar we mee moeten stoppen, want het suggereert dat je moet kiezen en dat is helemaal niet nodig. Met 'Ik kom van Dichtbij, maar ook van Verweg' geef ik kinderen op een amuserende, laagdrempelige manier mee dat je niet hoeft te kiezen: beide culturen maken je compleet.
Is er een leuk weetje in het boek dat je zou willen delen?
De hoofdpersoon in mijn boek, Amrita, is vernoemd naar mijn zusje. Ik heb haar naam gebruikt. Ik heb haar naam altijd ontzettend mooi gevonden en het geeft een persoonlijke touch.
Hoe verliep de weg naar een uitgeverij?
De uitgeverij van de HvA heeft het boek uiteindelijk zoals elke andere uitgeverij klaargemaakt voor de druk en samen met mij de aanpassingen gedaan aan het boek. Ik heb het boek officieel wel onder eigen beheer uitgegeven. Dit is soms wel lastig, omdat ik alle winkels zelf moet benaderen met mijn boek. Ik geniet er wel enorm van, omdat ik het ontzettend leuk vind om over het boek te praten.
Zijn er al ideeën voor een ander boek?
Ik merk dat ik enorm geniet van kinderen blij maken met boeken, dus wie weet in de toekomst. Wel wil ik altijd kinderboeken maken die betrekking hebben op diversiteit en inclusie omdat ik dat belangrijk vind. En dan vooral boeken die zich focussen op de overeenkomsten en niet op de verschillen tussen culturen/kinderen.
Wat zijn jouw drie favoriete kinderboeken?
1. Julian is een zeemeermin. Ik vind het een geweldig boek. Niet alleen om de diversiteit en inclusie in het boek, maar ook omdat het kinderen meegeeft dat je kunt zijn wat je wilt.
2. Suiker in melk. Naast dat de illustraties echt prachtig zijn, vind ik het verhaal ook ontzettend mooi. Het leert kinderen dat er altijd plaats is voor mensen die hulp nodig hebben.
3. Het lammetje dat een varken. Een onderwerp dat heel belangrijk is en op een laagdrempelige en begripvolle manier wordt gebracht aan kinderen.
