Tussen de wolkenkrabbers van New York runt de familie Wu een wasserette. Terwijl haar ouders lange dagen maken, brengt de tienjarige Magnolia haar zomer door tussen draaiende wasmachines en stapels kleren. Uit verveling begint ze de verloren sokken die klanten achterlaten te verzamelen op een prikbord. Wanneer ze de nieuwkomer Iris ontmoet, ontstaat niet alleen een vriendschap, maar ook een plan: samen gaan ze op zoek naar de eigenaren van de verloren sokken.

Wat meteen opvalt, is dat het boek nooit expliciet benoemt dat Siem ADHD heeft. In plaats daarvan laat de auteur de lezer kennismaken met wie Siem is, aan de hand van zijn onstuitbare energie, zijn creatieve buien en zijn voortdurende drang om te bewegen. Daarmee wordt voorkomen dat het verhaal problematisch aanvoelt. Het is eerder een hilarische schets van een kind dat de wereld op volle toeren beleeft.

In het rijtje boeken die genderstereotypen doorbreken is Bruidsmeisje Boris een leuke, frisse aanvulling. Er is vanzelfsprekende diversiteit  zoals je die tegenwoordig in steeds meer boeken ziet, maar de extra laag van jongens in zachte, niet-conforme rollen is meer dan welkom.