Kinderboeken waarin meisjes met een hijab op een vanzelfsprekende manier voorkomen, laten jonge lezers zien dat geloof, identiteit en cultuur géén reden tot uitsluiting zijn maar een bron van trots en kracht. Ze normaliseren religieuze en culturele expressie en bieden herkenning aan kinderen die zich vaak onzichtbaar of niet gewenst voelen. Voor jonge meisjes zijn zulke verhalen een krachtige bevestiging: je mag er zijn, precies zoals je bent.

‘Stel nou dat we niet afvallen? Stel nou dat je gewoon geschapen bent voor een bepaald leven?’ In dit eerste deel van het vette leven-reeks volgen we de 14-jarige Sarah, die ongewild wordt opgezadeld met iets wat voor haar voelt als sociale zelfmoord: ze moet naar afvalkamp. Niemand mag het weten. Zeker Lucas niet, haar beste vriend en crush, bij wie ze uit alle macht probeert los te breken uit de friendzone. Maar als ze afvalt, dan komt het vast goed. Toch?

Hoewel het belangrijk is te benadrukken dat de geschiedenis van zwarte mensen niet begon met slavernij, is het essentieel dat kinderen verhalen lezen die de kracht, moed en het verzet van tot slaaf gemaakten belichten. Zulke verhalen dragen niet alleen bij aan representatie, maar stimuleren kinderen ook om na te denken over macht, …

Beenhaar, okselhaar, lip of kin met donshaar, doorplopende- wenkbrauwhaar. Lichamen zijn leuk! Wanneer was de laatste keer dat je vetrolletjes in een prentenboek zag, om nog maar te zwijgen van behaarde lichamen, keizersnedes, wijnvlekken, bobbelige neuzen of albinisme?

‘Wij zijn Palestijnen’ is meer dan een informatief werk; het is een liefdesbrief aan Palestina. Het laat zien wat Palestijnen verbindt als een herkenbare Arabische natie en biedt jonge lezers redenen om trots te zijn op hun erfgoed.

Dit prachtig verhaal op rijm neemt je mee in het dagelijks leven van Louis, een aandoenlijke oude man die met zijn kar en koffer op pad gaat om kapotte paraplu’s te repareren. Terwijl de wereld om hem heen gehaast voorbij raast—mensen rennen door de regen, staren naar hun telefoons en zijn met hun gedachten ergens anders—neemt Louis juist de tijd om stil te staan.

Er is iets verschrikkelijk ergs gebeurd. Toen Noor vanochtend wakker werd, was haar stralende glimlach verdwenen. Ze voelde niets: geen power, geen pit, geen pret. Er was geen twijfel mogelijk: een dief had haar glimlach gestolen. De beruchte lachjesdief had toegeslagen! In het prentenboek De lachjesdief is Noor vastbesloten om haar lach terug te krijgen. Samen met haar schattige vriendje Kevin gaat ze op zoek.

‘Alle dagen sneeuw’ vertelt het verhaal van snowboard-heldin Amira die haar vrienden bijeenroept om gelijke behandeling van meisjes op te eisen tijdens de sport. Maar eerst moet ze nog ontdekken dat ze geen jongen hoeft te zijn om de erkenning te krijgen die ze verdient.

Dit verhaal bewijst dat sprookjes die nét iets anders zijn precies de spiegels en ramen kunnen bieden die onze samenleving nodig heeft. Door intersectionaliteit in kinderboeken op te nemen, geven we kinderen een rijker, realistischer beeld van de wereld – en dat, zelfs in een sprookje.

Zijn alle mensen met lang haar dan meisjes? Houden alle jongens dan van dino’s? Dragen alleen meisjes dan nagellak? Met zijn debuut bewijst Senne Misplon, expert genderdiversiteit, dat het nooit te vroeg is om genderstereotypen uit te dagen.